Week 5

Hii!

Deze week heb ik helaas niet zo veel naar stage kunnen gaan. Ik ben een paar dagen ziek geweest. Deze week ben ik begonnen om de ARV’s klaar te maken voor de avond, de medicatie voor de kinderen die HIV positief zijn. Ik weet dat zwangere vrouwen, die HIV positief zijn gratis medicatie kunnen krijgen zodat het kind geen HIV krijgt. Ik vroeg aan mijn staff nurse waarom er dan toch nog 8 van de 25 kinderen HIV positief zijn. Ze antwoordde dat er nog steeds een groot taboe heerst op HIV en aids. Zo worden vooral vrouwen met HIV gezien als ‘sletten’. Ook weet de familie vaak niet dat aankomende moeders HIV positief zijn. Als de familie erachter komt wordt de moeder verstoten. Door borstvoeding kan het kind ook HIV krijgen. Nu is het zo dat het de cultuur is bij de mensen hier dat alles zo ‘natuurlijk’ mogelijk moet gaan en daar hoort borstvoeding ook bij. De moeders zijn vaak zo bang dat mensen erachter komen dat ze HIV positief zijn dat toch borstvoeding geven ook wetend dat hun kindje waarschijnlijk ook HIV zal krijgen.

Afgelopen woensdag had mijn staf nurse (degene die verantwoordelijk is voor mijn ward) een auto-ongeluk gehad waardoor ze niet kon komen. Ik kwam binnen en de nurses en carer’s zeiden door komt staff nurse Floor. Ik dacht in eerste instantie dat het een grapje was maar ze waren redelijk serieus 😂. Een staff nurse van een andere afdeling heeft mij geholpen maar het grootste deel stond ik alleen. Als er nu iets aan de hand was of iemand had een vraag kwamen ze eerst naar mij. Het voelde een beetje alsof ik ineens verantwoordelijk was voor 25 kinderen, iets wat in Nederland nooit zou kunnen gebeuren 😅, maar erg leerzaam!

Afgelopen donderdag reden we naar stage. We waren er bijna toen we voor een stoplicht stonden. We moesten rechtsaf maar stonden in de baan om rechtdoor te gaan. Er stond een lijp taxibusje voor ons dat ook naar rechts ging. We stonden te wachten met het knipperlicht naar rechts toen een auto van de traffic services naast ons kwam staan. De man wees naar mij dat we in de verkeerde baan stonden. We reden door maar werden ingehaald door de traffic services en zette zijn lichten aan dat het taxi busje moest stoppen. Deze worden wel vaker gestopt omdat sommigen volgens mij hartstikke illegaal zijn 😂. Wij wilden doorrijden maar de man wees dat wij ook moesten stoppen, de paniek sloeg meteen toe. Kelly riep meteen dat we onze vesten uit moesten doen. We hebben een radboud uniform aan en een staff nurse had verteld dat ze je meestal door laten rijden als ze zien dat je een uniform hebt omdat je dan voor de regering werkt. De man liep naar Esther en vroeg waarom we in de verkeerde baan stonden. Esther deed alsof ze geen idee had dat ze iets verkeerd had gedaan en zei dat ze het busje voor haar volgende. en speelden de domme toerist 😂. Gelukkig kregen we alleen een waarschuwing en mochten we doorrijden. Dus we hebben onze eerste en hopelijk laatste aanhouding overleefd 💪🏻.

Op zaterdag zijn we gaan ziplinen. Dat was zo gaaf! De langste line was 330m en duurde meer dan een halve minuut! Het was in een natuurreservaat ik de bergen. We gingen over kliffen en hadden een prachtig uitzicht. De weg naar het ziplinen reden kwamen we langs Khayelitsha. Dat is het grootste township van Kaapstad. We wisten dat het groot was maar het is immens! Allemaal kleine zelfgemaakte huisjes van niet veel meer dan 10m2 allemaal op elkaar. Zo ver we konden kijken allemaal huisjes, het leek een stad op zich!Toen we terug kwamen was de straat een braai (bbq) aan het houden. Daar hebben we de buren leren kennen die heel nieuwsgierig waren naar ons. Daar hebben we 3 jongens leren kennen van onze leeftijd waar we mee naar een bar zijn geweest in Muizenberg. Muizenberg staat bekend als het surfers paradijs. In de bar hebben we heel veel locals gesproken die ons allemaal surfles willen geven dus dat gaan we binnenkort proberen. Vandaag zijn we naar het strand geweest en morgen begint de nieuwe week weer. 

Liefs,

Floor