week 4
11 november 2018 - Kaapstad, Zuid-Afrika
Hi!
We zitten nu al bijna een maand in Kaapstad. De derde stageweek zit er alweer op. Ik merk dat ik steeds meer ritme begin te vinden in de chaos. De medicatie geven gaat steeds sneller (ik ben nu iets minder op zoek naar de medicatie die allemaal door elkaar staat 😅). Mijn begeleider is erg tevreden over mij tot nu toe en ik mag vanaf volgende week de avond ARV’s klaarmaken. Dit is medicatie voor de kinderen met HIV.
De mensen in Zuid-Afrika rijden echt heel lomp. Er zijn taxi busjes waar de ‘armere’ mensen bijvoorbeeld mee naar hen werk gaan. De vluchtstrook wordt dan ook gebruikt als extra rijstrook door deze busjes. Een rood stoplicht zien ze meer als suggestie dan een must. Mensen die langs de snelweg lopen, of oversteken is ook heel normaal. Mensen afzetten/ophalen op de snelweg kan ook. Verder is het ook dood normaal om geitjes of paarden over de weg te zien lopen. Oh en toen we een keer naar huis reden zei Esther volgens mij zit er een schaap op de achterbank in die auto. Ik zei dat kan toch niet, maar ze had gelijk, er zat wel degelijk een schaap op de achterbank 😂.
Zaterdag ochtend had ik de schrik van mijn leven. Ik zat op de wc en ik keek omhoog en zag een HELE GROTE krekel (dat dacht ik tenminste). Ik ben meteen gillend de badkamer uitgerend en heb de deur dichtgegooid. Ik heb bijna geen oog meer dichtgedaan en toen Kelly wakker was heb ik gevraagd of ze even kon helpen. Kelly dacht dat ik overdreef (ik hou niet zo van beestjes 😅😂). Kelly deed de deur open, en maakte hem ook vrij snel weer dicht en ze zei nogal geschrokken dat het een hele grote KAKKERLAK 🤢 was. Ik overdrijf niet, de kakkerlak was meer dan 10 cm groot. Uiteindelijk na veel geschreeuw en doodsangsten is het gelukt om hem naar buiten te krijgen 💪🏻. Ik ga het niet ontkennen. Ik ben heel trots op mezelf 😂.
We zouden zaterdag naar Robben eiland gaan maar Esther was erg ziek. Ze was al langer niet helemaal fit en daarom hebben we besloten toch maar naar een arts te gaan. Dus de halve zaterdag hebben we doorgebracht in het ziekenhuis. Gelukkig niks ernstigs :). Vandaag hebben Kelly en ik geholpen bij een fundraiser voor het St. Joseph’s home. Hier hebben we thee ingeschonken en afgewassen. Het werd gehouden in een estate. De mensen die daar wonen stellen het open voor het st. Joseph’s home om geld op te halen. Op dit estate stonden 4 huizen, waren gigantische tuinen. Ik denk dat het estate bijna zo groot was als Boxmeer 😂.
Tot volgende week 👋🏻🙃!
Liefs,
Floor
Goed bezig hoor bij de kleintjes en dat je zelf die medicatie zelf mag geven. Moeten jullie elkaar ook controleren of het allemaal wel klopt? Moeten ze daar ook een rekentoets maken 😂 😂? Ben je nog bezig geweest met andere activiteiten zoals ziekenhuisbezoek, mee met een social worker of fysio? Hoe is het weeer daar nu? Altijd wind net als in Zeeland maar dan een bietje erger!!!!
We bellen vanavond, dag lieve moppie
Leuk om weer van je te horen. Knap hoor hoe je bezig bent. Het doet een appel op je flexibiliteit en doorzettingsvermogen. In Nederland ben je gewend om binnen duidelijke kaders en afspraken te werken en hier moet je zelf je weg zoeken. Wel een mooi leerproces.
En wat die kakkerlak betreft: tijdens de reizen die ik samen met je moeder maakte zijn we die ook regelmatig tegen gekomen. Wij gilden ook alles bij elkaar en moesten er niets van hebben. Ze doen niks maar je hebt ze liever niet in huis.
Tot de volgende keer weer.
Liefs van Iet.
Heel veel groetjes vanuit Zeeland!